Θα ξαναπείς την ίδια λέξη

γυμνή

αυτήν

που γι αυτήν έζησες

και πέθανες

που γι αυτήν αναστήθηκες

(πόσες φορές;)

την ίδια.



Έτσι όλη νύχτα

όλες τις νύχτες

κάτω απ’ τις πέτρες

συλλαβή-συλλαβή

σαν τη βρύση που στάζει

στον ύπνο του διψασμένου

στάλα-στάλα

ξανά και ξανά

κάτω απ’ τις πέτρες

όλες τις νύχτες



μετρημένη στα δάχτυλα

απλά

όπως λες πεινάω

όπως λες σ’ αγαπώ

έτσι απλά

ανασαίνοντας

μπροστά στο παράθυρο



ε-λευ-θε-ρί-α.