Φύτεψα μια ελιά
η ομορφιά της μου κόβει τη λαλιά
Μα ξέρω πως μ'ακούς
δικά μου είναι τα λόγια της ηχούς

Τον ήλιο
μέσα μου κρύβω
Ανθίζω
κάτω απ'το γκρίζο
και ελπίζω
σε μια αγκαλιά μόνο ελπίζω

Μάτια διαδρομές
Του ανέμου χελιδονογραμμές
Για δυό μικρές στιγμές
θα γινόμουν στα χέρια σου εκκρεμές

Νοτιά μου
γνωστή ξεντιά μου
Η δύση
Τον πόνο θα σβήσει
απέχω δυό πιθαμές
απ'τη βρύση

Τ'όνειρο σπάει το κύμα
Και του νερού το σχήμα
παίρνει ζωή
Πάμε δωσ'μου το χέρι
όπου φυσάει το αγέρι
ειν' η ζωή

Για δυό μικρές στιγμές
θα γινόμουν στα χέρια σου εκκρεμές
Η δύση
Τον πόνο θα σβήσει
θ' απέχω δυό πιθαμές
απ'τη βρύση