ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑ ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ
ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΡΟΡΜΗΤΙΣΜΟ

ΠΑΝΤΑ ΣΟΥ ΛΕΩ ΣΤΕΚΟΜΑΙ ΣΕ ΛΕΞΕΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΝΑΕΡΙΕΣ ΜΟΥ ΤΡΩΝΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ

ΠΩΠΩΠΩΠΩΠΩΠΩΠΩΠΩ
ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΟ ΣΤΥΛ ΤΟ ΣΩΣΤΟ
ΤΟ ΚΑΘΩΣ ΠΡΕΠΕΙ
ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ
ΙΣΩΣ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ
ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΔΩ

ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΕΧΩ ΕΜΜΟΝΕΣ ΑΤΕΛΕΙΕΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ
ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΕΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΚΡΟΒΑΤΩ

ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ ΧΑΝΟΜΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ
ΚΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ ΤΡΕΧΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΩ