Ανοιξα το τζαμι στ αδειο σου δωματιο
Μπηκε το φεγγαρι μ εκαψε και μιλησε
Μου πε θα σαι διπλα του και για χρονο απειρο
Κι αφησα τα λογια του στ αδειο σου δωματιο

Μηπως εισαι εδώ;
Μηπως εισαι εδώ;


Πηρα δυο τρεις φιλους κι ουτε που με γνωρισαν
Μου πιασαν το χερι και με παρηγορησαν
Καναμε τσιγαρο πανω από τη θαλασσα
Εκλεισα τα ματια μου σ ειδα και σε χαλασα

Μηπως εισαι εδώ;
Μηπως εισαι εδώ;

Μαζεψα τα συννεφα και τους ειπα: ‘’Βρεχτε με’’
Μουσκεψαν τα ρουχα μου κι ησουν πανω εσυ
Αφησα δυο σταλες να τρεξουν απ τα ματια μου
Πεσανε στην αμμο κι ησουν παλι εσυ…


Μηπως εισαι εδώ;
Μηπως εισαι εδώ;