Οι καλύτερες στιγμές ίσως φύγαν νωρίς
Το ποτήρι που κρατώ πίσω δεν θα τις φέρει
Σαν πλαγιάσεις στα όνειρά σου μοναχά θα τις δεις
Και ο αιώνιος ήλιος πως θα σβήσει το ξέρει

Ξημερώνει και ανεβαίνει πάνω απ’ τα βουνά
Νέος και δυνατός το καυτό μεσημέρι

Το απόγευμα γελάει ξέρει ήδη πολλά
Και τη νύχτα θέλει κάποιον να του πιάνει το χέρι

Όταν ήσουνα παιδί μοιάζαν παντοτινά
Όταν ήσουνα νέος όλα γίνανε τώρα
Το απόγευμα σου μοιάζαν ότι γίναν ξανά
Και το βράδυ θα φοβάσαι πως τελειώνει η ώρα

Μα ο ήλιος τα γνωρίζει όλα αυτά από παλιά
Τα αστέρια που σβήσαν του έχουν δείξει το δρόμο
Για όσο ακόμα φωτίζει κράτα με αγκαλιά
Το σκοτάδι όταν θα 'ρθει, έλα γύρε στον ώμο