Αν κουνήσεις λίγο το βασιλικό
έχεις την Ελλάδα στην παλάμη
μα την άλλη Ελλάδα μέσα στο μυαλό
βλέπεις πληγωμένη απ' το τζάμι.

Βλέπεις χελιδόνια να πετούν ψηλά
σου θυμίζουν τα παιδιά που φεύγουν
κι έχουνε στην πλάτη κέρινα φτερά
πέφτουν κεραυνοί και κινδυνεύουν.

Κι ο τοίχος με συνθήματα, μικρά αριστουργήματα
που γράφουν κάτι... αόρατοι, ανάβει φεγγαράδα.
Κι' ο τοίχος με συνθήματα, μικρά αριστουργήματα
φυσά πνοές με δύναμη, έχει Θεό η Ελλάδα.

Κάβοι και λιμάνια, θάλασσα γυαλί
κι έχεις την Ελλάδα ερωμένη.
μα η άλλη Ελλάδα μέσα στην ψυχή
μοιάζει ιστορία τελειωμένη.

Δυό ζωές σε τρέχουν, μιά στον πανικό
κι' άλλη μιά στα φώτα της ελπίδας
κι αν αλλάζεις ρότα κάθε ένα λεπτό
δεν θα της ξεφύγεις της παγίδας.