Μάτια μου μεγάλα, άλλο μου μισό
έχεις φύγει γι αλλά κι έμεινα εγώ
μόνη μες’ την γυάλα να σ’ αναζητώ
μα μόνο στη σκέψη είσαι πια εδώ.

Όνειρο γλυκό μου, πάθος μου κρυφό
όταν πια με βρήκες σ’ έχασα εγώ,
σ’ ένα σταυροδρόμι σ’ αποχαιρετώ
μα βοριάς σε πήρε σ’ άλλο προορισμό.

Αλήθεια ή ψέμα,
ποτέ δεν βρήκα σαν εσένα άλλον κανέναν,
που εμείς οι δυο να μοιάζουμε ένα.
Τυχαίο ή γραφτό είπες δεν πρέπει να ερωτευτώ
μα πως παίζεις κρυφτό με τον ίδιο σου τον εαυτό.

Αχ και να ‘ταν η στιγμή ατέλειωτη
να με κράταγες μια ολόκληρη ζωή
μεσ’ στα χέρια σου βραδιά αξημέρωτη
να κουρνιάζω σαν μικρό παιδί.

Αχ και ν’ άγγιζα ξανά τα χείλη σου
κι ας μου ‘λέγαν ψέματα πάρα πολλά,
θ’ άλλαζα ουρανού και γης τα σύνορα
για να σ’ είχα πάλι πιο κοντά.

Αλήθεια ή ψέμα,
ποτέ δεν βρήκα σαν εσένα άλλον κανέναν,
που εμείς οι δυο να μοιάζουμε ένα.
Τυχαίο ή γραφτό είπες δεν πρέπει να ερωτευτώ
μα πως παίζεις κρυφτό με τον ίδιο σου τον εαυτό.


Δύο στενά πιο κάτω, ζούσε ένα παιδί
μα τώρα το χαίρεται η ξένη γη
κι ας μην καταφέρω να ‘μαστε μαζί.
Δεν το μετανιώνω και στο ξαναλέω,
θ' άλλαζα ουρανού και γης τα σύνορα
για να σ’ είχα πάλι πιο κοντά.