Η μάγισσα του φεγγαριού
μεταμορφώνει τις στιγμές σε κάστρα
στο τέλος του παραμυθιού
αλλάζει χρώμα μόνο στ’ άστρα

Λίγο πριν έρθει το πρωί
χάνει το φως της και πεθαίνει
μα βρίσκει πάλι μια ζωή
και τη μορφή της ανασταίνει

Και ζωγραφίζει τις σκιές της
μαύρες πλεξούδες οι φωτιές της
τα ξωτικά γυρνούν κοντά της
στέκονται στα μακριά μαλλιά της

Κι όλη τη νύχτα προσποιείται
αλλά ποτέ μην της το πείτε
κάνετε της αυτή τη χάρη
ψάχνει να βρει ένα φεγγάρι