Μου ΄χες πει πως τα αστέρια
όταν πέφτουν στη γη δεν πονάνε
μόνο σβήνουν και πίσω γυρνούν
σε ότι αγαπάνε

Με κρατούσες σφιχτά απ' το χέρι
και μου 'λεγες "πάμε"
δε φοβόμουν κι ας ήμουν μικρός
μα τώρα φοβάμαι

Στο λιμάνι τις νύχτες
καπνός από ένα φουγάρο
τα καράβια που φεύγαν αργά
πιο πέρα απ' το φάρο

Μια γέφυρα περνούσα πάντα
για να' ρθω κοντά σου
κι όπως μ' έφερνε μ' έστελνε
πάλι ξανά μακριά σου

Μα η γέφυρα αυτή που χωρίζει
ανθρώπους κι ενώνει
με πονάει με σκοτώνει
μα η γέφυρα αυτή που χωρίζει
ανθρώπους και δένει
με λυγάει με αρρωσταίνει

Ένα τσίρκο θυμάμαι είχε έρθει
στο τέλος του δρόμου
και χαζεύαμε μες στα κλουβιά
το βλέμμα του πόνου

Σαν ταινία του εξήντα
ζεστά φωτεινά καλοκαίρια
μα η ζωή μας κρατούσε ξανά
με δεμένα τα χέρια

Μια γέφυρα περνούσα πάντα
για να' ρθω κοντά σου
κι όπως μ' έφερνε μ' έστελνε
πάλι ξανά μακριά σου

Μα η γέφυρα αυτή που χωρίζει
ανθρώπους κι ενώνει
με πονάει με σκοτώνει
μα η γέφυρα αυτή που χωρίζει
ανθρώπους και δένει
με λυγάει με αρρωσταίνει