Στου φόβου τα πλοία
τρέχουν οι σκέψεις μου,
στα βράδια τα κρύα
βουλιάζουν οι θέσεις μου,
ποιος ειναι ο ξένος;
ποιος ειναι ο αδελφός;
τρελή πορεία
πάνω στην ξένη γη.

Στου φόβου τις βάρκες
τρέχουν οι σκέψεις μου,
τα βράδια στις άκρες
βουλιάζουν οι θέσεις μου,
ποιος είναι ο ξένος;
ποιος είναι ο αδελφός;
τρελή πορεία
πάνω στην ξένη γη.

Τσακισμενο το δικό μου κρινο,
απ' το μισχο του φαρμακι πινω.
Ζω σπασμενος και κομματια δίνω
και κρατιεμαι απ' τη γη που αφήνω.