Στα ουράνια μια Δευτέρα ,κίνησες να πας

Κι έριξες μαύρο στη μέρα και σ΄ότι αγαπάς.

Εφυγες χωρίς αντίο , χωρίς λογική

για το νότο πήρες πλοίο που δεν έχει επιστροφή.


Αχ ψυχούλα μου φευγάτη , άνοιξες πανιά

Η καρδιά πόσο να αντέξει, ότι την πονά


Σαν στρατιώτης μεσ στη μάχη έπεσες μπροστά

δε λογαριάσες τη σφαίρα και τη μαχαιριά

Του παραδείσου ζητούσες να βρεις το κλειδί

και σ΄άκουσαν οι αγγελοι, βράδυ Κυριακή.


Εκλεισες τα δυο σου μάτια, πέταξες μακριά

και στου Άδη την γαλήνη , ζήτησες γιατρειά