Τον καημό μου υπογράφω
με το αίμα τις καρδιάς,
σ' ένα σκάρτο φωνόγραφο
τραγουδάει ο Βοριάς.

Κι όλο ψάχνω γειτονιά
για να πω μισή κουβέντα,
θα δικάσω το φονιά
που μας κλείνει
στα τσιμέντα!

Τον καημό μου απαγγέλλω
σ' άγνωστους περαστικούς,
να με αγαπήσεις θέλω
μα λιγάκι δε μ' ακούς.