Ήθελα να μπορέσω
για να μπω,
μες στο τρελό καράβι
του Ρεμπώ
και να σε πάω
μες στα πράσινα ουράνια...
Με Χατζιδάκι οδηγό
σε φαντασίας φορτηγό
θα βρούμε πάλι,
του ονείρου τα λιμάνια...
Οι περισσότεροι θα πουν
τι πράγματα αλλόκοτα,
μα οι γέφυρες δε θα κοπούν
ακούμε ακόμα Κόκοτα!
Ήθελα να μπορέσω
για να ρθώ,
σαν κάποιαν Άνοιξη
μ' έναν ανθό
και να σκορπίσω
της ζωής σου κάθε λύπη...
Απ' το ποτάμι αγιασμό
θα σου' μες στο χαλασμό
κι ό,τι δικό μου ακριβό,
θα σου ανήκει...