Όταν θα έρθεις μια νύχτα από μακριά
σαν ένας άνεμος που σκίζει τα πανιά μου
ή σαν βροχή που πέφτει ξαφνικά,
πικρή βροχή στον γύρο του θανάτου.

Εγώ θα στέκομαι στην πόρτα σιωπηλός
σε αυτό το σπίτι που έμοιαζε λιμάνι,
εκεί που νιώθαμε πως είμασταν Θεοί
...τώρα χρυσόψαρα πετάνε στο ταβάνι.

Μα αν χαθείς στον δρόμο της σιωπής
ή αν τα κύματα σε διώχνουν μακριά μου,
πάνω στα βράχια της πιο βαθιάς πληγής
...ένα ποτήρι στο τραπέζι τα όνειρα μου...