Σ’ ένα σπιρτόκουτο χωράμε, αν είναι να ’μαστε αγκαλιά.
Kι ας κρύβει η στέγητου φωτιά.
Eγώ μαζί σου δε φοβάμαι.
Τι ονειρεύτηκες
χτες βράδυκι έχεις χαμόγελο παιδιού;
Θα βγω ανοιχτάτου ωκεανούμε μια σχεδία στο σκοτάδι.

Πάνω στο σώμα σου κοιμάμαι
μες την καρδιά σου μια καρδιά.
Τόσο με κράτησες σφιχτά,
που πια κανέναν δε φοβάμαι.

Πάνω στο σώμα σου κοιμάμαι
μες την καρδιά σου μια καρδιά.
Τόσο αγαπήσαμε βαθιά,
που πια κανένανδε φοβάμαι.

Σ’ ένα σπιρτόκουτο χωράμε και μ ‘ανοιγμένα τα φτερά
αν είναι να ‘μαστε αγκαλιά.
Εγώ μαζί σου δε φοβάμαι.

Και θα μαζέψω τις σανίδες από ναυάγια παλιά,
να χτίσω ακόμα μια φωλιά στις μακρινές μας Ατλαντίδες.