Άναψε όλα τα κεριά για να τον περιμένει,
μέσα στο διάφανο σατέν στον κόσμο της κλεισμένη.
Πού να ξέρει, πώς να ξέρει πώς τα φέρνει ο καιρός.
Στα παιχνίδια της αγάπης πρέπει να ’σαι τυχερός.

Μα εκείνος σ’ άλλους κόσμους ταξιδεύει κι ουρανούς,
τάζει αστέρια και φεγγάρια που δε χωράει ο νους.

Κι ύστερα φτάνει το πρωί και τα κεριά σβηστήκαν.
Τα νιάτα μες στο νυχτικό με το όνειρο χαθήκαν.
Πού να ξέρει, πώς να ξέρει πώς τα φέρνει ο καιρός.
Στα παιχνίδια της αγάπης πρέπει να ’σαι τυχερός.