Μάτια μου ασήμι και σκουριά
Χάραμα και λυκόφως
Πότε λαβώθηκε η θωριά
Και ερημώθη ο κόρφος
Ανοίξετε τα βλέφαρα
Ο ήλιος να περάσει
Να φοβηθεί ο θάνατος
Και να σας προσπεράσει

Σαν γίνει ο πόνος του ενός
Ο πόνος του καθένα
Οι φυλακές γκρεμίζονται
Κι είναι όλα αναπαμένα

Μάτια μου ασήμι και σκουριά
Μαύρα μαργαριτάρια
Ποιος σας πληγώνει τη θωριά
Και σας πουλά στα ζάρια
Ανοίξετε την πόρτα σας
Φρέσκο να μπει τ´ αγέρι
Κι αν χάσατε τη ρότα σας
Απλώστε μου το χέρι