Στον Πειραιά γεννήθηκα
Και ξέρω από λιμάνια
Άνθρωποι φεύγουν κι έρχονται
Μαζί με τα καράβια
Στιγμές που τόσο αγάπησα
Και μαγεμένα βράδια

Μονάχα εσύ δε γύρισες
Καρδιά μου, λατρεμένε
Μέσα στο αίμα κύλισες
Φωτιά κι αγαπημένε
Μόνο εσύ δεν γύρισες
Και τα λιμάνια κλαίνε

Στην Πάτρα με ταξίδεψε
Του μπουζουκιού το τέλι
Η πίκρα με χαράκωσε
Μα η καρδιά σε θέλει
Να σε θυμάμαι μια ζωή
Αυτό μονάχα μένει