Θα κάψω τη βάρκα μου, θα κάψω το μπουζούκι
και σ’ ένα κουτούκι θα κάνω την τσάρκα μου,
σαν πιω τα ποτήρια μου μετά θα τα σπάσω
κι εσένα θα κάψω ζωή στα χατίρια μου.

Κι αν όρκους μου έταζες και ψεύτικα λόγια
πικρά μοιρολόγια στα μάτια μου έσταζες
και ότι αγάπησα φωτιά έχει γίνει
και στάχτη έχει μείνει για δες πως κατάντησα.

Θα κάψω τη βάρκα μου, κουπιά και κατάρτι
κι αν θες μήνα Μάρτη σαν έρθεις στη στράτα μου
να φέρεις την άνοιξη καινούριο φεγγάρι
να το ‘χω καμάρι μπροστά και κατάνυξη.