Γιατί να κλαις και να πονείς
γιατί για αγάπες να θρηνείς
είν’ όλα ψέμα
τραβά μισάρες κανα δυο Ι
κάνε με το κρασί χωριό Ι
κι ας παν στο ρέμα

Τι θες και λιώνεις στον καημό
και σβήνεις δίχως τελειωμό
για μια γυναίκα
αφού σε φτάνει να ποθείς
και σ’ ένα κέφι να βρεθείς
για να `χεις δέκα
αφού σε φτάνει να ποθείς
και σ’ ένα κέφι να δοθείς
για να `χεις δέκα

Ειν όλα μάταια στη γη
γλέντα και πίνε κι ότι βγει
και μη σε νοιάζει
ποτέ μη δίνεις καν ψιλή Ι
πες μου σε τι σε ωφελεί Ι
να `χεις μαράζι