Πόσες φορές μαζί σου δεν ξαγρύπνησα
και με τους φόβους της ψυχής σου εγώ δεν μίλησα.
Πόσες φορές στο πλάι μου δεν έγειρες
και τους καημούς σου που σε καίγανε δεν έσβησες.

Και τώρα εσύ βγαίνεις και λες
όπου σταθείς πως δεν σ’ αγάπησα
και για τους άλλους τα προσχήματα πως κράτησα.
Και τώρα εσύ βγαίνεις και λες
χωρίς ντροπή εκμεταλλεύτηκα
την τόση αγάπη σου και όλα ήταν ψεύτικα.

Πόσες φορές τα χέρια σου κράτησα
και να σ’ αγγίξει άλλος κανείς ποτέ δεν άφησα.
Πόσες φορές δεν είπες είμαι το αύριο
μες στη ζωή σου το κρυμμένο το ναυάγιο.