Σμύρνη μυριοστόλιστη, Σμύρνη ευλογημένη! Στέμμα της Ιωνίας, Λουλούδι της Ανατολής, Παρίσι του Λεβάντε, Φιόρε Μικράς Ασίας…
Στο σπιτικό μας δέσποζε μια λεμονιά! Μοσχοβολούσε ο τόπος! Οι γονείς κι οι δυο Μικρασιάτες. Ο πατέρας γεννημένος στο ευλογημένο Αϊβαλί, η μάνα μεγαλωμένη στο καταπράσινο Αϊδίνι...
Ο ήλιος ρόδιζε στον ουρανό της Ιωνίας κι εμείς Σμυρνιές αρχοντοπούλες φθάναμε στον σταθμό του Κασαμπά. Άλογα, όμορφα λευκά άλογα μας περίμεναν, κι έσερναν ένα μικρό τροχήλατο τραμ. Ανεβήκαμε στη μαγεμένη ράχη του τραμ κι αρχίσαμε το ονειρεμένο σεργιάνι στις γειτονιές της Σμύρνης…
Βόλτα στην Προκυμαία, στο περίφημο Και! Τα νερά άστραφταν στην Προκυμαία, οι βάρκες έλαμπαν κάτω από τον ήλιο. Γαλάζια θάλασσα, δρόμοι πλακόστρωτοι…
Αχ, μύριζε Ελλάδα, βασιλικό και δυόσμο! Στον ουρανό, χαρμόσυνα, σημάνανε οι καμπάνες της Αγίας Φωτεινής!