Σε κράτησα σφιχτά στα δυο μου χέρια
και σου ‘δωσα απ’ τα χείλη μου νερό.
Τα δυο σου μάτια μοιάζαν περιστέρια
που ζούνε στο δικό μου ουρανό.

Μα έκρυβες μια κακοκαιρία
που δεν την είχα φανταστεί,
ήσουν μια θύελλα αγάπης
και η καρδιά μου αιμορραγεί.

Η αγάπη σου πληγή που δεν θα κλείσει
ο χωρισμός μας έβαλε φωτιά
το όνειρο μακριά σου έχει σβήσει
θα ήθελα να σ’ έβλεπα ξανά.

Μα έκρυβες μια κακοκαιρία
που δεν την είχα φανταστεί,
ήσουν μια θύελλα αγάπης
και η καρδιά μου αιμορραγεί.