‘Οντε µε γέννα η µάνα µου κι οντέ µε κοιλιοπόνιε
ήτον αντάρα και βροχή και καταχνιά µεγάλη
κι ήτον πιλά στην πόρτα µας και βούρκα στην αυλή µας
κι ήρθεν η µοίρα να µε βρεί να µε χρυσοµοιράνει
Κι εγλίστρησε µες τα πιλά κι έπεσε µες τα βούρκα
Κι οργίστηκεν η µοίρα µου κι εκαταράστηκέ µου
να περπατώ στην ξενιτιά και στον αλλάργο κόσµο