Ξεκίνησα πρωί μια λάγνα ανατολή
να παίξω η τρελή στην πρώτη εθνική
κι εσύ απέναντι φάουλ και πέναλτι,
αλί, αλί και τρισαλί.

Ρίχτα μάγκα, θέλω φράγκα
για τη δική μου ανατολή.

Μια νύχτα αμαρτωλή, Λαμά Σαβαχθανί
τρεις μάγκες με στολή με κάνανε γιαχνί
και είπα, είπα γιε, θεέ μου φύλαγε,
να ζει κανείς ή να μου ζει.

Ρίχτα μάγκα, θέλω φράγκα
για τη δική μου ανατολή.

Παράξενοι καιροί, αιώνες πονηροί
ο κόσμος στο σφυρί, οι μοίρες, οι θεοί
κι ο τελευταίος μου, ο πιο μοιραίος μου
στο τέλος μ’ έβγαλε τρελή.

Ρίχτα μάγκα, θέλω φράγκα
για τη δική μου ανατολή.

Τελειώνει η γιορτή το μπαμ, ντι, νταχτιρντί
θα δείξει καραντί απάνω στη σκηνή
ποιος ήταν δεύτερος και ποιος ελεύθερος
και ποιος αιτία κι αφορμή.

Ρίχτα μάγκα, θέλω φράγκα
για τη δική μου ανατολή.