Περπατάς με τέτοιο νάζι
που μ’ ανάβεις πυρετό
μα μικρή μου δεν με νοιάζει
στη φωτιά σου κι αν καώ,
το ‘χω πια τρανό μαράζι
φίλησε με κι ας χαθώ.

Τα ματάκια σου τα δυο
σαν τα ιδώ καρδιοχτυπώ
κι όταν φεύγεις λεν αντίο
στης καρδιάς μου το σκοπό,
μη γελάς δεν είναι αστείο
αχ, τα λατρεύω, τ’ αγαπώ.

Κι αν σε είδα και με είδες
πάλι απόψε τι μ’ αυτό
τις μακριές σου τις πλεξίδες
να χαϊδέψω κι ας καώ
και τις δυο σου βλεφαρίδες
να φιλήσω κι ας χαθώ.

Φίλησε με κι ας χαθώ,
φίλησε με κι ας χαθώ.