Όλα απόψε είναι σκοτεινά
φεύγεις κι ο καημός με τυραννά,
στάζει το δάκρυ μου θολό
στερνή φορά που σε φιλώ.

Γκρεμίζει ο τοίχος του σπιτιού
στη συμφορά του χωρισμού.

Δυο καρδιές χωρίζουνε
τα βουνά ραΐζουνε.

Να σε χάσω ήτανε γραφτό
που μπορούσα να το φανταστώ,
τα βήματα σου αργοχτυπούν
σαν δυο μαχαίρια με τρυπούν.

Κι ωσότου έρθει το πρωί
θα μου ‘χει φύγει η ζωή.

Δυο καρδιές χωρίζουνε
τα βουνά ραΐζουνε.