κάνε πιο πέρα να χωράμε και οι δυο
να σου δείξω τι μπορω
και να σου πω ,
όσα δε μπορώ να πω στους άλλους

όλοι βαράνε όπου βρούνε μελανιά
ξανα και ξανά
στα ίδια κόκκαλα βαράνε

ξύνουνε πάλι
πάνω απ΄τις ίδες τις πληγές
ξανά και ξανά
στα μικρά δάχτυλα,
σαν έπιπλα βαράνε

τραπεζάκι σαλονιού κομοδίνο
και ας τα δίνω όλα μια ζωή
και ας με σπρώχνουν όλοι στην φυγή
εδώ θα μείνω

τραπεζάκι σαλονιού κομοδίνο
και ας τα δίνω όλα μια ζωή
και ας με σπρώχνουν όλοι στην φυγή
εγώ θα μείνω

Να βαράμε στις γωνίες τα όνειρα μας
μια εσυ και μια εγώ
να σου δείξω τι μπορώ;
να, τραυματίζομαι καλύτερα απ΄τους άλλους.

κάνε πιο πέρα να χωράμε και οι δυό
να σου δείξω τι μπορω
να επουλώνομαι μαζι σου
πιο γρηγορα απο οτι με τους άλλους