Πρώτη τέταρτου κι εγώ του θανάτου
τα κομμάτια μου μαζεύω ξανά,
δεν θα λυγίσω, θα συνεχίσω
κι ας ξέρω καλά το μετά.

Πρώτη και πάλι τραβάω σκανδάλη
να σκοτώσω ότι σε άφορα,
πλέον λάθη δεν κάνω, το τηλέφωνο πιάνω
μα η κλήση προωθείται ξανά.

Πήρα να σου πω καλημέρα, καλό μήνα,
έχω αλλάξει εαυτό και χαρακτήρα.

Δεν θα μου λείπεις μη φοβάσαι
όταν τα βράδια θα κοιμάσαι
με ξένο σώμα στο κρεβάτι αγκαλιά.
Δε θα μου λείπεις όταν κλαίω
τα όνειρα μας όταν καίω
να ζεσταθώ με τη δική τους τη φωτιά.
Δε θα μου λείπεις ποτέ και πουθενά
Πρωταπριλιά.

Πρώτη τέταρτου κι εσύ είσαι κάπου
που το σήμα μου δεν φτάνει πια,
δεν ακούω τη φωνή σου, ο τηλεφωνητής σου
μονάχα αυτός άπαντα.

Πήρα να σου πω καλημέρα, καλό μήνα,
έχω αλλάξει εαυτό και χαρακτήρα.

Δεν θα μου λείπεις μη φοβάσαι
όταν τα βράδια θα κοιμάσαι
με ξένο σώμα στο κρεβάτι αγκαλιά.
Δε θα μου λείπεις όταν κλαίω
τα όνειρα μας όταν καίω
να ζεσταθώ με τη δική τους τη φωτιά.
Δε θα μου λείπεις ποτέ και πουθενά
Πρωταπριλιά.