Κάθε πρωί μέσ’ στην Αγιά Σοφιά
όταν κοιμούνται όλοι
βγαίνει ένας άγγελος να δει
βγαίνει να δει
τη χαλασμένη Πόλη.

Ψάχνει για φως μέσ’ στα σκοτεινά
κι όπως γυρίζει μοναχός
είν’ ένας άγγελος αϊτός
που μας κοιτάζει απ’ τα βουνά.

Ένας καπνός το βράδυ θ’ απλωθεί
τον κόσμο να σκεπάσει
κι όσα έχουν τώρα ξεχαστεί
σε μια γραφή
θα σκύψει να διαβάσει.

Νύχτα βαθιά πάνω απ’ τα νερά
φυσάει ο αγέρας δυνατός
είν’ ένας άγγελος αϊτός
που μέσ’ στον κόσμο προχωρά.