Μια μητέρα πάντρευε την κόρη της
από χρόνο σε χρόνο
μια χρυσομαλλούσα, κορίτσι χρυσό
Oι μνηστήρες πήγαιναν κι έρχονταν
πλούσιοι σύζυγοι και κόμητες ποιητές
μελαχρινοί και ξανθοκόκκινοι με τα σπιρούνια τους
πάνω σε άλογα τρίτροχες μοτοσυκλέτες
Στο τέλος ένα σακάτης μαριονετίστας φάνηκε
κι αυτή ήταν η τελευταία ευκαιρία
Τώρα σύμφωνα με το παλιό καλό έθιμο
εκείνες πλέκουν καλάθια
από λυγαριές και όνειρα
Και φυσικά ροκανίζουν
η μια το συκώτι της άλλης