Κάτω απ’ τη λέξη ήλιος άπλωσα μες στο δωμάτιο τα ρούχα
για να στεγνώσουν. Τα νερά έσταζαν πάνω στις λέξεις
εφημερίδες και τσιμέντο, σχηματίζοντας μια λίμνη. Φαντάστηκα
τη λέξη χρυσόψαρα να κολυμπάει μπροστά στο ξύλινο τραπέζι
μου. Σέρβιρα καφέ στο φλιτζάνι. Κάτω απ’ τη λέξη φως,
όμως, δεν μπόρεσα να διαβάσω.
Έξω απ’ το παράθυρο περνούσε ένα καραβάνι από
πολεμικούς ελέφαντες. Ένας λιπόσαρκος γέροντας εξόρκιζε,
κραδαίνοντας έναν σταυρό, τον πειρασμό να τρέξει κοντά
τους. ’Αν έλεγες ακρογιαλιά αντί έρημος, κίτρινες πεταλούδες
ξεπηδούσαν απ’ τα μισάνοιχτα συρτάρια των χεριών του.
Σκέφτηκα την πνευματική μου ζωή με τέτοια ένταση, που
η εικόνα απέναντί μου δάκρυσε.