Αβυσσαλέο, χιλιοτρυπημένο χάος,
ειλικρίνεια αφοπλιστική,
κόκκινο πρόβατο πάνω σε παπαρούνες κοιμάται
που τραγούδι στρώνουν.

Μαύρα γαρύφαλλα, χλωμές αναπνοές
κι ο εγκέλαδος της σκέψης
εκρήξεις στο υποσυνείδητό σου,
στους κάλυκες του πόθου η μνήμη φυλακίστηκε.

Λεηλάτησες την όψη, χάραξες το γέλιο της
στο παγωμένο τζάμι
μάτια, μύτη, στόμα τής ζωγράφισες
κι ήλιους μεσημβρινούς στην καρδιά να βασιλεύουν.

Το ευάρεστο συναίθημα φυλαχτό να κρατά
όνειρα ζωντανά, ατελεύτητα συντροφεύουν
τις άδειες, βαριές νύχτες που εσύ θα ’σαι απών.