Άδειασε το ποτήρι μου σκέπασε το μυαλό μου
φυγάδευα τις σκέψεις μου στο παραμιλητό μου
Αφού η ψυχή μου ρίζωσε σε χρόνια που διστάζουν
ας βγει αυτή να δικαστεί να πει πως δεν υπάρχω.

Άδειασε το ποτήρι μου σκέπασε το μυαλό μου
κι θάλασσα αγρίευε ψηλά στο μέτωπο μου
Μαντήλι έβγαλε ο λυγμός και σκούπισε το κύμα
και η ψυχή μου φώναξε πως ήτανε το θύμα.