Απ' τα παλιά γραμμόφωνα
έμαθα την αλήθεια
με δυο παλιά ρεμπέτικα
κι ένα καημό στα στήθια.

Δεν σε αντέχω άλλο πια
τσιγγάνα κοινωνία
είν’ τα φτιασίδια σου πολλά
μα η καρδιά σου κρύα.

Μπροστά μου ο πολιτισμός,
το κρύο και τ’ αγιάζι,
πίσω μου ο καρόδρομος
κι η Ρόζα Εσκενάζι.

Δεν σε αντέχω άλλο πια
τσιγγάνα κοινωνία
είν’ τα φτιασίδια σου πολλά
μα η καρδιά σου κρύα.