Σ’ αυτό τον κόσμο τι να ζητήσεις
και πώς να ζήσεις με μια πληγή,
είν’ το τραγούδι καημός της ζήσης
όταν χαράζει καινούρια αυγή.

Δύσκολα χρόνια, δύσκολοι δρόμοι
όπου κοιτάξω οι συμφορές.
Βουβή η νύχτα, βουβό τ’ αηδόνι
μες στα σοκάκια και στις αυλές.

Όποιος περνάει αν τον ρωτήσεις
έχει ξεχάσει από ζωή
κι όλο σε πάει για να δακρύσεις
τούτη η μαύρη η φυλακή.

Δύσκολα χρόνια, δύσκολοι δρόμοι
όπου κοιτάξω οι συμφορές.
Βουβή η νύχτα, βουβό τ’ αηδόνι
μες στα σοκάκια και στις αυλές.