Εγώ είμαι του βουνού παιδί
του κάμπου κυπαρίσσι,
χρυσάνθεμο της προσφυγιάς
κι αητόπουλο στη δύση.

Τραγούδια λέω της καρδιάς
για χείλη πικραμένα,
για τα παιδιά της προσφυγιάς
τα περιφρονεμένα.

Τα λουλουδάκια του βουνού
βροχούλα τα ποτίζει
και του λαού τα βάσανα
αυτός που δεν λυγίζει.

Τραγούδια λέω της καρδιάς
για χείλη πικραμένα,
για τα παιδιά της προσφυγιάς
τα περιφρονεμένα.