Η ματιά μου στάθηκε σ΄ αυτό το παιδί
σκέφτηκα μέσα στα όνειρα μου
πως τον είχα ξαναδεί

Κι ήταν ένα κρύο της άνοιξης πρωινό
στο χώμα κάποιος είχε αφήσει
ένα κρίνο μοναχό

Μια αγκαλιά από πέτρα μια καρδιά από χιόνι
δυο μαρμάρινα φτερά
λίγα στιχάκια για τον Αντώνη
που έφυγε σαν το χελιδόνι, σαν το χελιδόνι

Καθώς τα σύννεφα τρέχουν
περπατούν μες στις σκιές
άραγε όλα να επιστρέφουν
αλλάζοντας μορφές

Έρχονται μέρες που μας δοκιμάζουν
δεν θα ΄ναι τίποτα όπως πριν
μα όχι εμείς δεν λέμε αντίο
καλοί μου φίλοι στο επανιδείν

Μια αγκαλιά από πέτρα μια καρδιά από χιόνι
δυο μαρμάρινα φτερά
λίγα στιχάκια για τον Αντώνη
που έφυγε σαν το χελιδόνι, σαν το χελιδόνι