Δίχως ελπίδα
το δρόμο βρήκα
μα ήσουν άλλη και δεν σ’ είδα.
Ψάχνω στο βλέμμα
μήπως απόμεινε μια σπίθα και για μένα,
έστω μια λέξη…

Κι όπως κρυώνω
το χέρι μου στο χέρι σου απλώνω.

Πάνω σε σύρμα
η ανάσα ακροβατεί
σε κάθε βήμα.
Έξω φυσάει
μα εδώ βαθιά
μια έρημος διψάει.
Ούτε σταγόνα…

Κι όπως κρυώνω
το χέρι μου στο χέρι σου απλώνω.