Στη Δραπετσώνα μια κούκλα μ’ έχει κάψει,
μιά κοριτσάρα τσαχπίνα λιγερή,
μεσ’ στη καρδιά μου για κείνη έχει ανάψει
κι αφού το ξέρει μου κάνει το βαρύ.

Γλυκιά Δραπετσωνίτισσα,
πολλές φορές ξενύχτησα,
γι’ αυτό τ’ αφράτο σου κορμί.
Θα πίνω ούζο μπόλικο,
θα κάνω και τον ζόρικο,
για σε κουκλίτσα μου μικρή.

Αχ αφράτη μου κοκκώνα μέσ’ από τη Δραπετσώνα,
Αααααααχ
Με πεθαίνει αυτή η γλυκιά σου γλώσσα,
Τα σκέρτσα σου τα τόσα με κάνουν να μεθώ.
Στο σεβντά σου καλέ μου στα φιλιά σου,
Να πεθάνω κουκλίτσα μου ποθώ.

Στη Δραπετσώνα θα `ρθώ ένα βραδάκι
Και θα μεθύσω με ούζο στα καλά,
Θα τραγουδήσω ν’ ακούσεις τι μεράκι,
Τι πόνο έχω για σένα στη καρδιά.

Αμάν βρε κοριτσάρα μου,
μπαρμπούνι μπαρμπουνάρα μου,
κομμάτια μου’χεις την καρδιά.
Θα πίνω ούζο μπόλικο,
θα κάνω και τον ζόρικο,
για σε ναζιάρα μου γλυκιά.