Τα λόγια λεν της θάλασσας
είναι παλιά ναυάγια
αγάπες που βουλιάξανε
στης λήθης το βυθό
και μένα που με κάρφωσαν
της γύφτισσας τα μάγια
μες το χαμό αμίλητος
θα σου προσευχηθώ

θα σου χαράξω στη σιωπή
σαν τη βροχή στην πέτρα
όσα ποτέ δεν σου ΄χουν πει
όσοι τραβήξανε κουπί
μες τη ζωή την ψεύτρα

Τα λόγια που δεν είπαμε
είναι κρυφά τραγούδια
τραγούδια που δεν γράφτηκαν
ποτέ κι όμως τ΄ ακούς
κι εγώ ανθίζω μέσα μου
ανείδωτα λουλούδια
που μια φορά τα μύρισα
σε κήπους μυστικούς.