Τραγούδια ονειρευόμουν να λέω όταν μεγαλώσω
γιατί ένιωθα πως μέσα μου πολλά έχω για να δώσω,
συνάντησα στον δρόμο μου πολλούς που θα βοηθούσαν
μα όταν τους χρειάστηκα Κινέζικα μιλούσαν.

Μπήκα και σε reality μπας και γινόταν κάτι
μα οι κριτές μου είπαν πως δεν έχω αυτό το κάτι
και τότε τους απάντησα στα Γαλλικά αφού
μια φίλη μου μου έμαθε την φράση ζαμάν φου.

Ανέχτηκα τα πάντα για μια θέση στην μαρκίζα
σαν θύμα πήρα δίπλωμα και το έκανα κορνίζα,
η νύχτα είναι αδυσώπητη και οι ανθρώποι της τομάρια
και εγώ πιόνι στα χέρια τους με πειραγμένα ζάρια.

Πρώτα αποζητούσα την αποδοχή των άλλων
στο φιλικό και το ευρύτερο μου περιβάλλον
σαν να είμαι το γαϊδούρι που εγώ προσπαθώ να πιάσω
το μάταιο καρότο τους που δεν μπορώ να φτάσω.

Βαρέθηκα με όλους και όλα
χρειάζομαι μια αλλαγή
εγώ θέλω πάνω από όλα
να είμαι και όχι εσύ,
αλλιώτικα εγώ την είδα
και το έριξα στην τρελή
για ‘μένα εννιά έχει ο μήνας
δεν μου καίγεται καρφί.

Έπιασα δουλειά μα μου την χάλασε μια άλλη
που πήγε και “αγαπήθηκε” με τον μαέστρο πάλι
που γύρισε κατάμουτρα και μου ‘πε με υφάκι
κι εγώ το ‘χω περάσει αυτό χαλάρωσε λιγάκι.

Έξω ανεβαίνεις με όνειρα στης νύχτας το σχολείο
σαν ζωντανό οικόσιτο μαθαίνεις το θηρίο
και έτσι όπως ποδοπάτησαν τα όνειρά σου μάλλον
έτσι και εσύ ποδοπατάς στον τέλος κάποιον άλλον.

Στην πιάτσα το καλό παιδί το έχουν για “μακάκα”
δεν εννοώ τον πίθηκο, μην κάνεις και τον βλάκα
και αφού λοιπόν με το καλό συνέχεια βρίσκω τοίχο
το πήρα αλλιώς και να εύχεσαι τώρα μην σε πετύχω.

Και οι δισκογραφικές μονάχα ξέρουν να μιλάνε
το φύκι για μεταξωτή κορδέλα σου πουλάνε
και αν το ‘χει η μοίρα κάποτε η τύχη μου να αλλάξει
θα τρέξουν όλοι αυτοί να που, εγώ την έχω φτιάξει.

Βαρέθηκα με όλους και όλα
χρειάζομαι μια αλλαγή
εγώ θέλω πάνω από όλα
να είμαι και όχι εσύ,
αλλιώτικα εγώ την είδα
και το έριξα στην τρελή
για μένα εννιά έχει ο μήνας
δεν μου καίγεται καρφί.