Ήτανε λέει μια θάλασσα
Απόψε στ' όνειρο μου
Κι εσύ ταξίδι έλειπες
Σε κάποια ξένα μέρη
Μα η μέρα έφυγε νωρίς
Κι εγώ μες στο μυαλό μου
Για σένα φάρο άναψα
Η νύχτα να σε φέρει

Ήτανε λέει ένας βοριάς
Που σήκωνε το κύμα
Κι ένα καράβι έψαχνε
Για κοντινό λιμάνι
Και ξαφνικά σε έχασα
Και με έπνιξε το κρίμα
Γιατί θυμόμουν έλεγες
Πως μια ζωή δε φτάνει.

Έλα μια νύχτα ξύπνα με
Ήλιος να βγει στο σκοτάδι
Μείνε μαζί μου φίλα με
Να αναστηθώ

Ήταν λέει Κυριακή
Κι η μοναξιά φορούσε
Τη γκρίζα την μονόχρωμη
Εσάρπα της στους ώμους
Μπορεί να ήταν όνειρο
Μα η σιωπή πονούσε
Κι έλεγα δε μπορεί θα 'ρθεις
Και κοίταζα τους δρόμους

Έλα μια νύχτα ξύπνα με
Ήλιος να βγει στο σκοτάδι
Μείνε μαζί μου φίλα με
Να αναστηθώ

Ήτανε λέει μια θάλασσα
Μα έχει πια στερέψει
Και το καράβι που έψαχνε
Για κοντινό λιμάνι
Άμμος βυθού το σκέπασε
Και πως να επιστρέψει
Το όνειρο μου έσβησε
Και μια ευχή δε φτάνει.