Κιαμιά πλήγη του έρωτα αγιάτρευτη δεν μένει
άλλος σεβντάς 'νοιγει πληγές, κι άλλος σεβντάς τσι γένει

Μηνά μου πως θα μ' αρνηθεί μα δεν το ξετελεύγει
και κάνει ένα ζάλο ομπρός κι ύστερα με γυρεύγει