Πλούσια κόρη τραγουδεί, φτωχές να την ακούσουν,
πως έχει πλούτη και χρυσά κι είν' και μοναχοκόρη,
και πέρασε ο άρχοντας κι ήτονε διψασμένος
και τράταρέ τονε νερό σε αργυρό ποτήρι,
νάζα του κάνει όμορφα κι αυτός τ' απιλογάται,
πώς μια φτωχειά αγάπησε ...