Από του Ρίο τη φαβέλα ως το Αιγάλεω
απ’ τα ορυχεία της Χιλής μέχρι την Κρήτη
είναι μια πίστα για να παίζει το κεφάλαιο
σε επιτραπέζιο την τύχη του πλανήτη

Από της Γάζας τη λωρίδα ως το Πέραμα
κι απ’ το Ιράκ ως τους αστέγους στην Ομόνοια
της τηλεόρασης χυδαίο υπερθέαμα
να προκαλέσει του χορτάτου τη συμπόνια

Κάποια μέρα από Αμέρικα Λατίνα ως Αθήνα
τα μάμπο θα μπλεχτούν με τα κλαρίνα
θ’ ανέβει στη σκηνή η γαλαρία
κι έτσι θα αλλάξει η ιστορία
Κάποια μέρα από Μέση Ανατολή ως Ελευσίνα
με ούτια θα παιχτεί η Γερακίνα
θ’ ανέβει στη σκηνή η γαλαρία
κι έτσι θα αλλάξει η ιστορία

Από τον Όλυμπο ως βαθιά στον Αμαζόνιο
κι απ’ την Ιθάκη στις φυτείες στην Κολομβία
ένα αχανές και ματωμένο ιπποδρόμιο
από λαούς που ζουν στο φόβο και τη βία

Απ’ τα ερείπια της Συρίας ως τη Μόρια
κι από την Πρέβεζα μέχρι τη Λαμπεντούζα
θάλασσες μοιάζουν αλλά είναι κρεματόρια
για τα παιδιά που θα μας δίκαζαν αν ζούσαν