Αυτό που φέρνει η στιγμή
ο χρόνος δεν το φέρνει
κι αυτό το χάρτινο κορμί
ο άνεμος το παίρνει

Ότι κοντά σου έμαθα
να κολυμπώ στα ξέβαθα
κι άδικα σε περίμενα
να ζήσω μες στ’ απύθμενα
να μη βουλιάζω στον καιρό
σε μια σταγόνα με νερό

Η φλόγα τρέμει στο κερί
σαν πρίμα μπαλαρίνα
το σώμα όλα τα μπορεί
τ’ αγκάθια και τα κρίνα