Χάνεσαι
μέσα στο φύσημα του αγέρα
όπως βραδιάζει η ημέρα, χάνεσαι.
Χάνεσαι
από τα χέρια τα δικά μου
απ’ την ανήσυχη ματιά μου, χάνεσαι.

Χάνεσαι κι εγώ μονάχη μένω
τι να περιμένω.
Χάνεσαι κι εγώ στα ίδια μένω
ποιον να περιμένω.

Χάνεσαι
σαν αστραπή μες στο σκοτάδι
αφήνοντας βαθύ σημάδι, χάνεσαι.
Χάνεσαι
από τα χέρια τα δικά μου
απ’ την ανήσυχη ματιά μου, χάνεσαι.

Χάνεσαι κι εγώ μονάχη μένω
τι να περιμένω.
Χάνεσαι κι εγώ στα ίδια μένω
ποιον να περιμένω.