Φεύγουν τα τοπία,
ένα κύμα αναμνήσεις και φωτιές
έσβησαν τα λόγια
λες και δεν τα ορκιστήκαμε ποτέ.

Μια σταγόνα τελευταία
από δάκρυα λαθραία και σιωπές.

Σαν με κοιτάς
τη ζωή μου όλη μου ζητάς,
μη μ’ ακουμπάς,
με πατάς, με λιώνεις με νικάς
όπου θες εσύ με πας.

Θρύψαλα οι μέρες,
στιγμές μας τα τοπία, τα φιλιά.
Άνεμος που σβήνει
της αγάπης μας τα ίχνη στην καρδιά.

Ένα αγκάθι με πληγώνει
να μου λέει μες στο χρόνο ποιος νικά.

Σαν με κοιτάς
τη ζωή μου όλη μου ζητάς,
μη μ’ ακουμπάς,
με πατάς, με λιώνεις με νικάς
όπου θες εσύ με πας.