Μες στον καθρέφτη μου
τ’ απομεσήμερα πουλιά που φεύγουν,
κοιτάζω γύρω μου
μετρώ τα όνειρα αργοπεθαίνουν.

Πράγματα όμορφα
μ’ αγάπη κάποτε αγορασμένα
σαν δεσμοφύλακες
τα βλέπω σήμερα, τα νιώθω ξένα.

Δεν θα ‘μαι δίπλα σου
απόψε αγάπη μου όταν ξυπνήσεις,
στο φως της κάφτρας σου
πέφτεις σε όνειρα και αναμνήσεις.

Εγώ την πόρτα μας
αργά μεσάνυχτα όταν θ’ ανοίξω,
έχω μια απόφαση,
μόνο μια απόφαση, θέλω να ζήσω.

Τείχη και πράγματα
όλα τα’ αγάπησα με φυλακίζουν
όσα μας έδεσαν
όλα ξεθώριασαν δεν με γεμίζουν.

Εσύ γι αντάλλαγμα
φιλιά αδιάφορα πριν τις ειδήσεις
κι όλο με σκέφτομαι
ότι τα χρόνια μου κατολισθήσεις.

Δεν θα ‘μαι δίπλα σου
απόψε αγάπη μου όταν ξυπνήσεις,
στο φως της κάφτρας σου
πέφτεις σε όνειρα και αναμνήσεις.

Εγώ την πόρτα μας
αργά μεσάνυχτα όταν θ’ ανοίξω,
έχω μια απόφαση,
μόνο μια απόφαση, θέλω να ζήσω.